Fevral üçün kitablar: Psixologiya seçimi

Bəli

Lyudmila Ulitskayanın "Ruhun bədənində"

"Yaqubun nərdivanı" yarımbioqrafik kitabından sonra Lyudmila Ulitskaya daha böyük nəsrlə məşğul olmayacağını açıqladı. Və həqiqətən də, o, bir roman deyil, 11 yeni qısa hekayələr toplusunu buraxdı. Bu əla xəbərdir: Ulitskayanın hekayələri, möhkəm sıxılmış şəxsi tarix baharı ilə uzun müddət ruhda qalır. Lakonik süjetdə insan təbiətinin mahiyyətini bu qədər dəqiq açmağa, taleyi bir neçə ştrixlə göstərməyə çox az adam nail olur.

Tədricən sözləri və onların mənasını unutmağa başlayan istedadlı bir qadın, filoloq, biblioqraf haqqında - "Sepantin" hekayəsi (Ekaterina Geniyeva şəxsi ithafı ilə). Kitabxanaçı üçün sözün nə demək olduğunu təsəvvür edə bilərsinizmi? Ulitskaya təəccüblü şəkildə məcazi şəkildə, lakin eyni zamanda qəhrəmanın qaçılmaz xatirələrinin ilanı ilə addım-addım irəliləyən unudulma dumanına necə hərəkət etdiyini təsvir edir. Yazıçı sözlə insan şüurunun kontur xəritələrini çəkməyi bacarır və bu, çox güclü təəssürat yaradır.

Yaxud, məsələn, Dağlıq Qarabağa səfərdən sonra yazılmış “Əjdaha və Feniks”i, burada ermənilər və azərbaycanlılar arasında həll olunmaz münaqişə əvəzinə iki dostun sədaqətli və minnətdar sevgisi var.

“Nə bəxtiyardırlar ki...” hekayəsində rəhmətə getmiş dilçi analarının əlyazmalarını sıralayan yaşlı bacılar nəhayət, bütün ömürləri boyu özlərində saxladıqlarından danışmağa başlayırlar. Zərər rahatlıq və qazanca çevrilir, çünki o, küskünlük və qürur hissini silkələməyə və hər üçünün bir-birinə nə qədər ehtiyacı olduğunu görməyə imkan verir. Gec məhəbbət haqqında qısa hekayə, Alisa Ölümü Buys, taleyin hökmü ilə kiçik bir nəvəsi olan uzun ömürlü tənha qadının hekayəsidir.

Yaxınlıq, ruhların qohumluğu, dostluq məsələlərinə toxunan Lyudmila Ulitskaya istər-istəməz ayrılıq, tamamlama, ayrılma mövzusuna toxunur. Bir tərəfdən materialist və bioloq, digər tərəfdən də ən azı istedad və ilhama inanan yazıçı, o, bədənin ruhla ayrıldığı sərhəd məkanını araşdırır: yaşlandıqca, o, daha çox cəlb edir, deyir. Ulitskaya. Üfüqdən kənara baxmağa cəsarət etmək müəyyən cəsarət və gördüklərini təsvir etmək üçün böyük bir yazmaq istedadı tələb edir.

Sərhədləri müəyyən edən ölüm və onları ləğv edən sevgi yazıçının özünə yeni çərçivə tapdığı iki əbədi motivdir. Çox dərin və eyni zamanda parlaq bir sirr toplusu oldu, insanın təkrar oxumaq istədiyi hekayələrdən keçdi.

Ludmila Ulitskaya, "Ruhun bədənində." Elena Şubina tərəfindən redaktə edildi, 416 s.

portret

Mişel Houellebecq tərəfindən "Serotonin"

Niyə bu tutqun fransız Avropanın tənəzzülü fonunda öz orta yaşlı ziyalı qəhrəmanının şəxsiyyətinin solmasını dönə-dönə təsvir edərək oxucuları belə ovsunlayır? Cəsarətli nitq? Siyasi vəziyyətin uzaqgörən qiymətləndirilməsi? Stilist bacarığımı, yoxsa bütün kitablarını bürüyən yorğun zəkalı insanın acılığımı?

Şöhrət Houellebecq-ə 42 yaşında "Elementary Partcles" (1998) romanı ilə gəldi. O vaxta qədər aqronomluq institutunun məzunu boşanmağı, işsiz oturmağı və Qərb sivilizasiyasından və ümumiyyətlə həyatdan məyus olmağı bacardı. Hər halda, Uelbek Fransanın İslam ölkəsinə çevrilməsini təsvir etdiyi Təslim (2015) və Serotonin romanı da daxil olmaqla hər kitabda ümidsizlik mövzusunu oynayır.

Bütün dünyanı qıcıqlandıran onun qəhrəmanı Florent-Klod həkimdən xoşbəxtlik hormonu – serotonin olan antidepresan qəbul edir və gənclik məkanlarına səyahətə çıxır. O, məşuqələrini xatırlayır və hətta yenilərini xəyal edir, lakin “ağ oval formalı planşet... heç nə yaratmır və dəyişdirmir; şərh edir. Son olan hər şey onu keçməyə məcbur edir, qaçınılmaz – təsadüfi…”

Əvvəllər emosional olaraq doymuş bir həyat, serotonin anesteziyasının fonunda mexaniki hərəkətlərin ardıcıllığına çevrilir. Florent-Claude, digər onurğasız avropalılar kimi, Houellebecq-ə görə, yalnız gözəl danışmağı və itirilmiş üçün peşman olmağı bacarır. O, həm qəhrəmana, həm də oxucuya yazığı gəlir: onlara kömək edəcək heç nə yoxdur, sadəcə olaraq, sözünü demək və baş verənləri dərk etməkdən başqa. Və Uelbek danılmaz olaraq bu məqsədinə nail olur.

Mişel Uelbek. "Serotonin". Fransız dilindən tərcümə edən Maria Zonina. AST, Korpus, 320 s.

Müqavimət

Fredrik Backman tərəfindən "Biz sizə qarşı"

İsveçin iki şəhərinin xokkey komandaları arasındakı qarşıdurma hekayəsi "Ayı küncü" (2018) romanının davamıdır və pərəstişkarları tanış personajlarla görüşəcəklər: gənc Maya, bir vaxtlar NHL-ə girən atası Peter, xokkey. tanrı Benyadan olan oyunçu ... Byornstad şəhərinin əsas ümidi olan kiçiklər komandası, demək olar ki, tam qüvvə ilə qonşu Hed-ə köçdü, amma həyat davam edir.

Xokkeyi sevməyinizdən və əvvəlki kitabın süjetindən xəbərdar olmanızdan asılı olmayaraq hadisələrin inkişafını izləmək maraqlıdır. Buckman idmandan etibarsızlıqlarımız və qorxularımız, möhkəmlik və motivasiyamız haqqında danışmaq üçün istifadə edir. Tək başına bir şeyə nail olmağın demək olar ki, qeyri-mümkün olması, yalnız özünüzü sındırmağa icazə verə bilməzsiniz. Və sonra nəticə əldə etmək üçün yenidən birləşməlisən.

Yelena Teplyashina tərəfindən İsveç dilindən tərcümə. Sinbad, 544 s.

dostluq

Francis de Pontis Peebles tərəfindən "Nəfəs aldığınız hava"

Amerikalı braziliyalı Peebles tərəfindən qadın dostluğu və böyük istedadın lənətlənmiş hədiyyəsi haqqında sehrli musiqi romanı. 95 yaşlı Dorish 20-ci illərdə şəkər plantasiyasındakı kasıb uşaqlığını və ağasının qızı Qreysi xatırlayır. İddialı Qraça və inadkar Dorish bir-birini tamamlayırdı – birinin ilahi səsi, digərinin söz və ritm hissi var idi; biri tamaşaçını ovsunlamağı, digəri isə effekti uzatmağı bilirdi, lakin hər biri digərinin tanınmasını çox istəyirdi.

Rəqabət, heyranlıq, asılılıq – bu hisslər əyalət qızlarından Braziliya əfsanəsi yaradacaq: Qraça böyük ifaçıya çevriləcək və Dorish onun üçün ən yaxşı mahnıları yazacaq, onların qeyri-bərabər dostluğunu, xəyanətini və xilasını təkrar-təkrar yaşayacaq.

İngilis dilindən tərcümə Elena Teplyashina, Phantom Press, 512 s.