Hind mətbəxinin 3 fərqli keyfiyyəti

Başlamaq istərdim ki, milli mətbəxə gəldikdə “adətən hindistanlı” deyə bir şey yoxdur. Bu xalq belə bir tərif üçün çox geniş və rəngarəngdir. Bununla belə, sağlamlığa faydalı təsir göstərən bəzi əsrlər boyu davam edən ənənələr çoxdan Hindistanın “DNT-sində kök salmışdır”. Yəqin ki, hind mətbəxinin kulinariya ənənələrinin çoxu ən qədim müalicə sistemlərindən biri olan Ayurveda ilə bağlıdır. Ayurveda 5000 il əvvəl Hindistanda yaranmışdır. Bu günə qədər Ayurveda prinsiplərinin hələ də Hindistanın həyatına inteqrasiyası heç vaxt heyrətləndirməyi dayandırmır. Qədim kitablar uzun illər müşahidə təcrübəsindən əldə edilən bəzi məhsulların müalicəvi xüsusiyyətlərindən bəhs edirdi. Bu müalicəvi keyfiyyətlər haqqında məlumatlar nəsildən-nəslə ötürülürdü. Beləliklə, Hindistan mətbəxinin ölkədə az və ya çox yayılmış üç fərqli xüsusiyyəti: 1. Ədviyyatlar və ədviyyatlar dəsti mini ilk yardım dəstidir. Hind mətbəxi ilə əlaqələndirdiyimiz ilk şey ədviyyatlardır. Darçın, keşniş, zerdeçal, acı bibər, fenugreek, şüyüd toxumu, xardal, zirə, hil... Bu ədviyyatların hər biri ətir və daddan əlavə, zamanla sınaqdan keçirilmiş müalicəvi xüsusiyyətlərə malikdir. Hindistanlı müdriklər zerdeçalın yanıqlardan xərçəngə qədər bir çox xəstəlikləri sağalda bilən möcüzəvi xüsusiyyətlərə malik olduğunu bildiriblər ki, bu da müasir araşdırmalarla təsdiqlənib. Cayenne bibəri xəstəliklərə kömək edə bilən bir immunitet modulyasiya edən ədviyyat kimi tanınır. Hindistanda yeməkdən sonra kardamon və ya şüyüd toxumlarını çeynəmək ənənəsi var. Onlar yalnız ağızdan nəfəsi təravətləndirmir, həm də həzmi yaxşılaşdırır. 2. Təzə yemək. Hindistanlı yazıçı və jurnalist Şubra Krişan yazır: “ABŞ-da təhsil aldığım 4 il ərzində qarşıdakı həftə üçün bazar günü yemək hazırlayan daha çox insanla rastlaşdım. Mən başa düşürəm ki, onlar bunu praktiki səbəblərə görə edirlər. Bununla belə, bizim Ayurveda ənənəmiz fərqli tarixdə hazırlanmış “köhnə” yeməyin istehlakına üstünlük vermir. Hesab olunur ki, hər saat bişirilən yemək “prana” – həyati enerjini itirir. Müasir dillə desək, qida maddələri itirilir, əlavə olaraq, yemək daha az aromatik və dadlı olur. Son illərdə Hindistanın böyük şəhərlərində, həyatın gərgin tempi ilə vəziyyət dəyişir. Ancaq evdar qadınların çoxu sübh vaxtı oyanıb bütün ailə üçün təzə səhər yeməyi hazırlamağa üstünlük verir, nəinki əvvəlki gündən qalan yeməkləri qızdırmaqdansa”. 3. Əhalinin əksəriyyəti vegetarianlardır. Vegetarian pəhriz təkcə orqanizmin qida maddələrinə olan bütün ehtiyacını ödəmir, həm də ürək xəstəliyi, şəkərli diabet və bəzi xərçəng növlərinin inkişaf riskini azaldır. Milli Biotexnologiya İnformasiya Mərkəzi tərəfindən dərc edilmiş bir araşdırmadan sitat gətirmək üçün: “Artan elmi dəlillər göstərir ki, tam vegetarian pəhriz heyvan məhsullarını ehtiva edən pəhrizdən daha çox üstünlüklər təklif edir. Bu faydalar doymuş yağların, xolesterinin az istehlakı və kompleks karbohidratların, pəhriz lifinin, maqneziumun, fol turşusunun, C və E vitaminlərinin, karotenoidlərin və digər fitokimyəvi maddələrin daha çox qəbulu ilə əlaqələndirilir. Bununla belə, qeyd etmək istərdim ki, çoxlu qızardılmış və yağlı qidalar qəbul etsəniz, vegetarian pəhriz də yüksək kalorili ola bilər.

Cavab yaz